„Moje noce, moje dni”
Wystawa „Moje noce, moje dni”, która otwarta została w Muzeum Literatury w Warszawie powstała w celu przypomnienia postaci Marii Dąbrowskiej w 50. rocznicę jej śmierci, pokazania jej pisarskiej drogi oraz najistotniejszych tematów twórczości, poszerzonych o elementy biograficzne. W powszechnej świadomości Dąbrowska funkcjonuje przede wszystkim jako autorka powieści Noce i dnie, zekranizowanej przez Jerzego Antczaka w 1975 roku oraz Dziennika. Zupełnie zapomniana została jej publicystyka, nowelistyka i działalność społeczna i niepodległościowa. Ideą jest więc ukazanie pisarki jako postaci wielowymiarowej, o różnych obliczach, niejednoznacznej.
Ekspozycję podzielono na trzy główne części – odpowiadające trzem okresom życia pisarki – wpisane w historię Polski i związane z trójką towarzyszy jej życia: Marianem Dąbrowskim, Stanisławem Stempowski i Anną Kowalską.
Projekt ekspozycji zakładał dostosowanie wystawy do specyfiki sal Muzeum, znajdującego się w kamienicy na warszawskiej starówce, nawiązania do chronologicznego porządku wystawy oraz zaprojektowania w obrębie wystawy elementów kulminacyjnych, takich jak świetlna instalacja w sali poświęconej Nocom i Dniom.
Uzupełnieniem ekspozycji są prezentacje multimedialne i projekcje filmów dokumentalnych, kronik filmowych, nagrania z Archiwum Polskiego Radia, a także fragmenty filmu Noce i dnie. Dodatkowo w całej przestrzeni ekspozycji zaprezentowano prace plastyczne Marii Dąbrowskiej.
